ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013 - PRINCIPAL CLUB THEATER MYΛOΣ

ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ (48 δημητρια)
Από τους Penthesilea Group

Πώς παίρνει μπρος η γλωσσική μηχανή; Πώς φτιάχνεται ένα έργο που μιλάει ακατάπαυστα τρέχοντας, σαρώνοντας, γκρεμίζοντας; Μέσα από μια μοντέρνα δραματουργική προσέγγιση, δώδεκα νέοι ηθοποιοί μιλούν για όσα έγραψε στην ιστορία του, ο Γερμανός κλασικός Χάινριχ φον Κλάιστ. Μέσα στον Τρωικό Πόλεμο, ο Αχιλλέας και η Πενθεσίλεια, οι Έλληνες και οι Αμαζόνες, ο κόσμος των αντρών και των γυναικών, έρχονται αντιμέτωποι με όσα τους ενώνουν και όσα τους χωρίζουν. Έρωτας, πόλεμος, στην σφαίρα του μύθου. Και πάλι έρωτας και πάλι πόλεμος, στη σημερινή πραγματικότητα. 

Ένα κλασικό ρομαντικό κείμενο. Δώδεκα νέοι ταλαντούχοι ηθοποιοί, οι οποίοι, μόλις έχουν πάρει το πτυχίο τους, από την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Μια παράσταση, η οποία ξεκίνησε ως διπλωματική εργασία, πήρε όμως πολύ γρήγορα «εξω-σχολικές» διαστάσεις, χάρη στο κέφι των παιδιών και τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ακύλλα Καραζήση. Νεανικές ανησυχίες, τολμηρότητα, ανατρεπτική διάθεση. Ο Κλάιστ γράφει στη Γερμανία του 19ου αιώνα. Η Πενθεσίλεια κι ο Αχιλλέας αλληλοερωτεύονται κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Μια ομάδα νέων ηθοποιοιών επιχειρούν το ξεκίνημά τους, στην Ελλάδα του 2013. Τρεις τόποι, τρεις εποχές, τρεις γλώσσες. 

Η Πενθεσίλεια (1808) είναι ένα έργο νεανικό, με θέμα τον έρωτα και τον πόλεμο, τη συνύπαρξη ερωτικού πάθους και ανταγωνισμού, τη μάχη των δύο φύλων. Ο Κλάιστ (1777-1811) εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία και τον Όμηρο. Ανάμεσα στους δύο εραστές, την πολεμόχαρη βασίλισσα των Αμαζόνων Πενθεσίλεια και τον Αχιλλέα, αρχηγό των Ελλήνων, υψώνεται ο πόλεμος. Το επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι που τους ενώνει έχει τραγική εξέλιξη. Ο έρωτας ταυτίζεται με τον θάνατο, η Πενθεσίλεια κατασπαράζει το αντικείμενο του πόθου της και αμέσως μετά αυτοκτονεί, χρησιμοποιώντας ως φονικό όπλο τον ποιητικό λόγο.

Στα πλαίσια των 48ων Δημητρίων και σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Πενθεσίλεια του Χάινριχ φον Κλάιστ
Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη
Σκηνοθεσία: Ακύλας Καραζήσης
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Παραδοσιακοί χοροί: Χρυσούλα Τζαρδή

Παίζουν: 
Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου,
Έλλη Ιγγλίζ, Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, Μιχάλης Κίμωνας, 
Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Γιάννης Νιάρος, Γιώργος Ονησιφόρου,
Κατερίνα Παπανδρέου, Σπύρος Σταμούλης, Αλέξανδρος Φράγκος

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - 8€ (Φοιτητές/Κάρτα Δημητρίων) & 10€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΣΤΑ ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
ΠΟΡΤΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΣΤΙΣ 20:00
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΤΙΣ 21:00
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 2310428088

ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ "ΑΡΤΟΥΡΟ ΟΥΙ" ΤΟΥ ΜΠΡΕΧΤ 25 & 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ-ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

                                   ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ

Μετά το θριαμβευτικό πέρασμα από το 14ο Φεστιβάλ Θεάτρου Ορεστιάδας

 η Θεατρική Ομάδα Πυλαίας

ανεβάζει την παράσταση "Αρτούρο Ούι"

του Μπέρτολτ Μπρεχτ 

 Τετάρτη 25 και την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου

ΩΡΑ: 21:00. 

Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Χαλκιά.
.

Να θυμίσουμε τα βραβεία που απέσπασε η παράσταση στο 14ο Φεστιβάλ Θεάτρου Ορεστιάδας:

- καλύτερης παράστασης
- σκηνοθεσίας
- σκηνογραφίας
- ενδυματολογίας
- μουσικής σύνθεσης
- χορογραφίας/κίνησης
- φωτισμού
- Α' ανδρικού ρόλου
- Β' ανδρικού ρόλου σε τρεις ηθοποιούς

Η είσοδος είναι ελεύθερη

ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ "ΠΛΟΥΤΟΣ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ 23 & 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

                              ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ

                                    "ΠΛΟΥΤΟΣ"

                                    Του Αριστοφάνη 

    ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ

        

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013 

ώρα: 21:00

 


Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 20€
Φοιτητικό: 15€
Μαθητικό (έως 12 ετών), ανέργων, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι: 10€



Ο Διονύσης Σαββόπουλος, πλαισιωμένος από εξαιρετικούς ηθοποιούς, παρουσιάζει με τον δικό του ευφάνταστο τρόπο τον Πλούτο (388 π.Χ.), τη σάτιρα του μεγάλου ποιητή πάνω στο ανθρώπινο όνειρο για πλούτη.

Τυφλός ο Πλούτος, κυκλοφορεί ρακένδυτος και γέρος. Ο Δίας τον τύφλωσε, επειδή είχε απειλήσει να δίνει τα δώρα του μόνο στους ενάρετους. Όταν με τη συμβολή του Αθηναίου Χρεμύλου ξαναβρίσκει το φως του, όλοι γίνονται πλούσιοι.
 Στον αντίποδα ο Αριστοφάνης τοποθετεί την Πενία, που ως καλή δασκάλα προσπαθεί να πείσει ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία. Ποιος την ακούει;

Συντελεστές:

Μετάφραση – Σκηνοθεσία – Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Σκηνικά – Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Χορογραφία: Ερμής Μαλκότσης
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος

Παίζουν: Νίκος Κουρής, Χρήστος Λούλης, Αμαλία Μουτούση

 Μάκης Παπαδημητρίου και ο Διονύσης Σαββόπουλος

Συμμετέχουν επίσης: Στάθης Άννινος, Θανάσης Βλαβιανός, Πέτρος Γεωργοπάλης
 Πάρις Θωμόπουλος, Ορέστης Καρύδας, Άλκης Κωνσταντόπουλος
 Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, Έντυ Λάμμε, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Βασίλης Λέμπερος, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Ηλίας Μελέτης, Γιάννης Μίνως, Νίκος Νταρίλας, Νίκος Πλιός, Σπύρος Τσεκούρας, Αλέξης Φουσέκης.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ "ΑΓΡΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ" 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Το Θέατρο Όρα κάνει πρεμιέρα με το έργο « Άγρια Μοναξιά» του Μάρτιν Μακ Ντόνα από την καλλιτεχνική ομάδα Perros, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Αθηναίου.

Δύο Ιρλανδοί αδελφοί, ο Κ και ο Β, ζουν μαζί στο πατρικό τους σπίτι. Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του πατέρα τους από τον μεγάλο αδελφό (Κ), έχουν μοναδικό σκοπό να πληγώνει ο ένας τον άλλο. Οι προσπάθειες του ιερέα Γ και της μικρής Γκ, να συμφιλιώσουν τα δύο αδέλφια δεν καρποφορούν. Έτσι οι δύο οδηγούνται σε ένα μονόδρομο πρωτοφανούς αντιπαλότητας. Σημείωμα του Σκηνοθέτη Μια ιδέα βασισμένη στο ζοφερό τοπίο που μας μεταφέρει το Βρετανικό κείμενοʽΤheLonesomeWestʼ του γνωστού θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Μάρτιν Μακ Ντόνα,προσαρμοσμένη και διασκευασμένη έτσι ώστε να δημιουργεί στον θεατή έντονα συναισθήματα και να τον ωθεί ώστε να λάβει το μήνυμα.Μια μετάφραση πάνω σε ένα αγγλικό κείμενο που μας δείχνει με ένα χιουμοριστικό τρόπο τη στυγνή πραγματικότητα και μας πλημμυρίζει με συναισθηματική ειλικρίνεια. Μια ιδέα πάνω σε εκδοχές του σήμερα προσαρμοσμένες στους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε. Μια διασκευή πάνω σε ένα σύμπαν που με τη συνεχή αμφισβήτηση των ηθικών κανόνων, έχει γεννήσει τη φράση …«μπορείτε να βλάψετε πάντα αυτό που αγαπάτε». Σπύρος Αθηναίου To"¨Άγρια Μοναξιά" ανήκει στην τριλογία του "Ληνέην", κι είναι γραμμένο κατά τα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής πορείας του Μάρτιν Μακ Ντόνα. Το έργο χαρακτηρίζεται από τους έντονους διαλόγους, την αμεσότητα και τη ζωντάνια του αγγλικού θεάτρου των τελευταίων χρόνων. Ωστόσο, κάτω από την αδρή επιφάνεια του κωμικού, αποκαλύπτονται οι τραγικές πτυχές του σύγχρονου κόσμου.

Μετάφραση___ Βασιλική Τζάμου
Σκηνοθεσία___ Σπύρος Αθηναίου
Διασκ/προσαρμ_Σπύρος Αθηναίου
Βοηθός Σκην__ Γιώργος Λιάσιος
Διασκευή_____ Σπύρος Αθηναίου
Μουσική______ Μπάμπης Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία__ ΗλένιαΔουλαδίρη
Βοηθός Σκην__ Κώστας Πασχαλίδης
Ενδυματολογία_ ΗλένιαΔουλαδίρη
Τεχνική Υποστήριξη_ Κώστας Πασχαλίδης, Ανδρέας Αθηναίου
Θέατρο_______ Όρα (Αντωνίου Καμάρα 3/Τσιμισκή)
Παραγωγή_____ Perros 2012

Οι Ηθοποιοί
Κ______ Γρηγόρης Παπαδόπουλος
Γ______ Σταύρος Ευκολίδης
Β______Κίμων Κουρής
Γk______Βασιλική Τζάμου

Διάρκεια Παραστάσεων : Τέσσερις εβδομάδες Πληροφορίες-Κρατήσεις: Ώρες λειτουργίας ταμείων Θέατρο Όρα (Αντωνίου Καμάρα 3 και Τσιμισκή, έναντι Χ.Α.Ν.Θ), Τ: 2310232799 Κλείνοντας λίγα λόγια για τουςPerros… Η ομάδα Perrosδημιουργήθηκε το 2011 ως ένας πυρήνας καλλιτεχνών με στόχο να προβάλλουν τις εφαρμοσμένες τέχνες, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τον χορό, τη ζωγραφική, τη γλυπτική και το videoart. Ιδρυτικά μέλη της είναι οι: Σπύρος Αθηναίου, Κίμων Κουρής, Βασιλική Τζάμου, Γιώργος Λιάσιος, Δημήτρης Κουρής. Πιστεύοντας ότι ,στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, η Τέχνη, και ειδικά ο συνδυασμός διαφορετικών μορφών και εκφράσεων της , μας βοηθά να ασκήσουμε τη «θετική μας ματιά» απέναντι στα πράγματα,oιPerros φιλοδοξούν να αποδείξουν ότι το θέατρο μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά απέναντι στα προβλήματα αλλά και στην ίδια την κοινωνία. Έτσι τον Οκτώβριο του 2011 ξεκίνησαν τη δραστηριότητα τους ανεβάζοντας το έργο «Ο Συγγραφέας και ο αδερφός του Συγγραφέα» στο θέατρο Studiovismotrix, , μια παράσταση η θερμή αποδοχή της οποίας τους έδωσε τη δύναμη να προχωρήσουν στη φετινή για την οποία δουλεύουν με επιμονή , κέφι, συνέπεια και επαγγελματισμό

.

.

ΘΕΑΤΡΟ "ΑΥΛΑΙΑ" MISTERO BUFFO" PREMIERA 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Το καυστικά σατιρικό σπονδυλωτό έργο του ιταλού νομπελίστα Ντάριο Φο
Mistero Buffo επανέρχεται στο Θέατρο Αυλαία για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων από τις 18 Σεπτεμβρίου, μετά την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε κατά την παρουσίασή του την περασμένη άνοιξη στον ίδιο χώρο.

Πρόκειται για την πρώτη δουλειά της νεοσύστατης ομάδας Επτάρχεια
του σκηνοθέτη Θωμά Μοσχόπουλου με τους μόνιμους συνεργάτες του
 ηθοποιούς
 Αννα Καλαϊτζίδου, Αννα Μάσχα , Κώστα Μπερικόπουλο, Αργύρη Ξάφη, Θάνο Τοκάκη, Γιώργο Χρυσοστόμου σε συμπαραγωγή με τη Λυκόφως.

Η ομάδα Επτάρχεια παρουσιάζει το Mistero Buffo (1969) ακριβώς με τον τρόπο που επιθυμεί και ο ίδιος ο συγγραφέας του, χωρίς σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς.
 Ο Ντάριο Φο μεταγράφει τις εμβόλιμες κωμικές σκηνές των μεσαιωνικών λειτουργικών δραμάτων στα κείμενα που του χάρισαν το βραβείο Νόμπελ, όπου το θείο και το ανθρώπινο δράμα ξαναδιαβάζονται με τραγικωμικό τρόπο και με έντονο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο και καυστική αντιεξουσιαστική σάτιρα .
 Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το συγκεκριμένο έργο έχει μεταφραστεί σε 30 διαφορετικές γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε όλον τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία. Κάθε παράσταση θα περιλαμβάνει διαφορετικές σκηνές, καθώς ο αριθμός των σκηνών είναι τόσο μεγάλος που δεν μπορούν να παρουσιαστούν σε μία μόνο παράσταση.

Η παράσταση της ομάδας “Επτάρχεια” σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, που φέρει τον τίτλο “Mistero Buffo”, θα συνεχιστεί φέτος με την αρχή να γίνεται στο Θέατρο Αυλαία , όπου θα παρουσιαστεί για δυο εβδομάδες.

Τι είναι λοιπόν το Mistero Buffo;

 Ο τίτλος στα ιταλικά σημαίνει «Κωμικό Μυστήριο» και λέγοντας μυστήριο εννοείται το ιερό δρώμενο, το θρησκευτικό ιερό δράμα του καθολικού κυρίως μεσαίωνα. Ο Φο συνέλεξε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και χαρακτηριστικές κωμικές σκηνές που αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος των εν λόγω ιερών δραμάτων και τις ξανάγραψε μετουσιώνοντας τις μπουφόνικες αυτές στιγμές σε αριστουργήματα προφορικού λόγου και σατιρικής ποίησης που εκμηδενίζουν χρονικές και ιδεολογικές αποστάσεις.

Τα «Μυστήρια» του μεσαίωνα παρουσίαζαν σκηνές από τα Πάθη ή σκηνές από μαρτύρια Αγίων ή και σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, άλλοτε μπροστά σε καθεδρικούς, άλλοτε σε παραπήγματα που στήνονταν σε κυκλική ή ημικυκλική διάταξη τις ημέρες των θρησκευτικών γιορτών και πανηγύρεων σε πλατείες μεγάλων μεσαιωνικών πόλεων ή τέλος με τη μορφή λιτανείας πάνω σε κάρα, όπου μια αλληλουχία σκηνών δημιουργούσε έναν αφηγηματικό κύκλο και ενδυνάμωνε την πίστη του λαϊκού κοινού, το οποίο ήταν κατά βάση αγράμματο και δεν μπορούσε να έχει άμεση πρόσβαση στις γραφές. Η θεατρική γλώσσα λοιπόν ψυχαγωγούσε και ταυτόχρονα δίδασκε.

 

Στη σειρά αυτών των σκηνών υπήρχαν και μερικές κωμικές παρεμβολές για να αποφορτίσουν τη δραματική ένταση που είχε προκληθεί και οι οποίες λειτουργούσαν αντιστικτικά προκαλώντας εν τέλει ακόμη μεγαλύτερη συγκίνηση. Τις κωμικές αυτές σκηνές τις αναλάμβαναν οι πολύ αγαπητοί στο λαϊκό κοινό γελωτοποιοί που ήταν κατά κάποιο τρόπο και οι μόνοι «επαγγελματίες» του όλου εγχειρήματος μια και τους υπόλοιπους ρόλους τους ενσάρκωναν είτε ερασιτέχνες από το ποίμνιο της εκκλησίας ή ακόμα και ιερείς ή μοναχοί. Αναπάντεχα κωμικές σκηνές ξεπηδούσαν λοιπόν στη διάρκεια της σεπτής αναπαράστασης στις οποίες οι κωμικοί ηθοποιοί ενσάρκωναν κοινούς θνητούς στους οποίους είτε το Θείο Δράμα τους αποκάλυπτε την Αλήθεια βγάζοντας από το σκοτάδι τους, είτε η παρουσία τους υπογράμμιζε την ατέλεια της ανθρώπινης φύσης συγκρίνοντας την με την αγιότητα του Ιησού ή των Αγίων. Το σίγουρο είναι πως έδιναν την ευκαιρία σε μια παρηγορητική αχτίδα πνευματώδους φωτός να διαπεράσει τα δογματικά νέφη του μεσαιωνικού σκοταδισμού. Οι γελωτοποιοί με όπλο την υποτιθέμενη τρέλα τους και την παιδικότητα τους επιβεβαίωναν τη γνωστή παροιμία «από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια» στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα της σκληρής ζωής της εποχής τους. Φυσικά συχνά διώχτηκαν για την τόλμη τους αλλά κανείς δεν κατάφερε να τους εξαφανίσει και η παράδοσή τους συνεχίστηκε και μεταλλάχθηκε πάμπολλες φορές έως τον Ντάριο Φο που συχνά χαρακτηρίστηκε ως «σύγχρονος γελωτοποιός».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ντάριο Φο

Ο Ντάριο Φο γεννήθηκε το 1926 στο Σαν Τζιάνκο, κοντά στο Βαρέζε της Ιταλίας. Είναι θεατρικός συγγραφέας –έχει γράψει πάνω από 70 έργα, σκηνοθέτης, ηθοποιός και σκηνογράφος. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια του και εκείνος πήραν μέρος στον αντιφασιστικό αγώνα. Μετά τον πόλεμο συνέχισε σπουδές στην αρχιτεκτονική, την οποία όμως εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με το θέατρο. Το 1951 γνώρισε τη Φράνκα Ράμε, μετέπειτα σύζυγό του. Τον ίδιο χρόνο άρχισε να παρουσιάζει τη ραδιοφωνική εκπομπή «Κοκορίκο» στο ραδιόφωνο της RAI. Σύντομα η εκπομπή του λογοκρίνεται και σταματάει. Ο Φο συνεχίζει, όμως, να γράφει σατιρικά έργα, αν και απαγορεύονται από κυβέρνηση και εκκλησία. Η λογοκρισία που του ασκείται δεν επηρεάζει τα έργα του που έχουν ήδη αποκτήσει την αγάπη του κοινού. Η φυλακή, το ξύλο, οι απειλές για δολοφονία δεν μπορούν να λυγίσουν την επιθυμία του να καταδείξει όλα τα κακώς κείμενα της σύγχρονης του κοινωνίας. Από το 1955 δουλεύει μαζί με τη σύζυγό του σε κινηματογραφικές παραγωγές στη Ρώμη κυρίως ως σεναριογράφος, αλλά και ως ηθοποιός, με διάσημους ιταλούς σκηνοθέτες της εποχής (Ντίνο ντε Λαουρέντις, Κάρλο Λιτσάνι κ.α.)


Το 1959 ιδρύουν τη θεατρική ομάδα Ντάριο Φο–Φράνκα Ράμε στο Μιλάνο. Το 1960 γίνονται γνωστοί σε όλη την Ιταλία με την παράσταση Οι Αρχάγγελοι δεν Παίζουν Φλίπερ στο Οντεόν του Μιλάνο και αρχίζει μια φρενήρης πορεία προς την απόλυτη επιτυχία με τα έργα του να παρουσιάζονται σταδιακά σε όλη την Ευρώπη. Το 1962 γράφει και σκηνοθετεί την εκπομπή «Καντσονίσιμα» στο RAI. Το πρόγραμμα γίνεται σύντομα πολύ δυμοφιλές, αλλά λογοκρίνεται από το RAI. Απαγορεύεται, μάλιστα, η εμφάνισή του στο RAI για τα επόμενα 15 χρόνια. Η ομάδα συνεχίζει να παίζει κανονικά στο Οντεόν. Ακολουθούν τα έργα Χριστόφορος Κολόμβος (1962) και La Signora e da buttare (1967) που προκαλούν πολιτικά σκάνδαλα σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Το 1968 ο Φο και η Ράμε ιδρύουν τη θεατρική κολλεκτίβα Νέα Σκηνή (Associazione Nuova Scena). Το 1969 ο Φο παρουσιάζει για πρώτη φορά το Mistero Buffo, που επηρέασε πολλούς νέους συγγραφείς και ηθοποιούς. Το 1970 το ζευγάρι δημιουργεί την τρίτη του θεατρική ομάδα, Collettivo Teatrale La Comune.

 Το έργο έχει παρουσιαστεί σε όλον τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία. Στη δική μας παράσταση οι σκηνές που θα παρουσιάζονται δεν θα είναι οι ίδιες κάθε βράδυ καθιστώντας την κάθε βραδιά μοναδική. Ο τρόπος παρουσίασης τους περιλαμβάνει και τους δύο τρόπους δηλαδή άλλοτε οι πολλαπλοί ρόλοι της κάθε σκηνής παίζονται από έναν ηθοποιό σε ένα είδος ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης, ενώ άλλες έχουν τον κλασσικότερο τρόπο παρουσίασης όπου περισσότεροι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τους ρόλους.

ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ " Η ΕΙΡΗΝΗ" ΠΕΜΠΤΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Η καλοκαιρινή περιοδεία του έργου «Ειρήνη» πραγματοποιείται

 υπό την αιγίδα του ΕΟΤ.

ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη - Καλοκαιρινή Περιοδεία (31/7/2013)



Η αντιπολεμική oυτοπία του Αριστοφάνη, «Ειρήνη», είναι η καλοκαιρινή παραγωγή που παρουσιάζει το  Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε όλη την Ελλάδα
 Μετάφραση Κ.Χ. Μύρη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Πρόκειται για ένα έργο απόλυτα επίκαιρο, στο οποίο πρωταγωνιστούν ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Τρυγαίος) και ο Φάνης Μουρατίδης (Ερμής), την παράβαση του έργου ερμηνεύει ο Γιώργος Κωνσταντίνου.

Η Υπόθεση του έργου
Ο Πόλεμος έχει φυλακίσει σε μια σπηλιά τη θεά Ειρήνη και ετοιμάζεται να βάλει μέσα σ' ένα πελώριο γουδί τις ελληνικές πόλεις και να τις “κοπανίσει”. Τότε, ο Τρυγαίος, ένας αμπελουργός, ανεβαίνει στον ουρανό μαζί με τον Ερμή και καλεί τους Έλληνες να ελευθερώσουν την Ειρήνη. Η απελευθέρωση της θεάς Ειρήνης, μαζί με την Οπώρα, θεά της καρποφορίας, και τη Θεωρία, θεά του πανηγυριού, αποτελεί το επίκεντρο του έργου. Η κωμωδία κλείνει με την επιστροφή στη γη του θριαμβευτή Τρυγαίου που φέρνει και πάλι τη θεά Ειρήνη στους ανθρώπους.

Σημείωμα Σκηνοθέτη
Είδα ένα όνειρο. Ήμουνα λέει στην Κρήτη και γεννιόμουν ξανά. Το χωριό ήταν φουντωτό και οι μέρες ανθισμένες. Οι ρωγμές του κακού δεν υπήρχαν. Πατέρας, μάνα, παππούς και γιαγιά, το σόι, όλοι εκεί. Νέοι για πάντα. Ο πατέρας μου δεν έφυγε κυνηγημένος, άρα δεν ήρθαμε ποτέ στην Αθήνα, δεν άνοιξε ραφείο στα Πατήσια, κι η μάνα μου δεν δούλεψε ποτέ στην πρέσα της σόμπας «Θερμίς». Ούτε βρήκε άκρη για να προσληφθεί ο, χωρίς πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, άντρας της στην Columbia, στη Ριζούπολη. Έμειναν στην Κρήτη στο Μοχό της πεδιάδας Ηρακλείου. Εκεί μας δίδαξε η γη –τον αδελφό μου και μένα– τα μυστικά λόγια της πέτρας, της φωτιάς, του νερού και του ανέμου. Μάθαμε τη γλώσσα των ζώων, πετάξαμε μαζί τους στους πίνακες του Θεόφιλου, του Ρουσσώ και του Σαγκάλ. Ερωτευτήκαμε τις κερασιές και στεφανώσαμε με λεμονάνθια τα όνειρά μας. Ο Μέγας Τράγος μάς έμαθε το κυνήγι των θηλυκών κι η σελήνη μάς τραγούδησε τα μυστικά της μήτρας. Μέσα σε ορμές, λικνίσματα και στεναγμούς στεριώσαμε κορμό, απλώσαμε κλαδιά και φυλλωσιές, γενήκαμε δεντρόκορμοι και φεγγαρολουσμένοι. Τα παιδιά μας γεννήθηκαν μέσα στα αμπέλια και η «σταχτόχρωμη ελιά η παιδοτρόφα» έκανε αίμα την τροφή στις φλέβες τους. Ο Σεπτέμβρης, ο Γενάρης, ο Ιούλιος μάς έμαθαν τους χορούς των εποχών. Όποιος πονά πολύ, γλεντά πολύ – μουρμούριζε ο πατέρας, ενώ τα χορευταράκια βάζανε κάτω τον θάνατο με έναν πεντοζάλη. Σε έναν τέτοιο χορό, ένα κορίτσι του χωριού, το πιο μικιό κι ανυπεράσπιστο, πήγε άκρη-άκρη, βγήκε από τον κύκλο και χάθηκε στον ζεστό κάμπο. Την ψάξαμε παντού. Πότε στον ουρανό, με τα πετάγματα του νου, πότε στη γη, στα σκοτεινιάσματα της ψυχής και της σκέψης. Οι γεροντότεροι είπαν πως άνοιξε η πέτρα και την πήρε σε κρυφή σπηλιά. Ένας απ’ αυτούς, με το παρατσούκλι Αριστοφάνης, έσκυψε στ’ αυτί μου και ψιθύρισε και τ’ όνομά της. – Ρηνιώ. Ερηνάκι. Ειρήνη – μου είπε και ξύπνησα μέσα σε σκοτωμένα χρώματα, σ’ έναν κόσμο όπου τα ζώα δεν μιλούν κι όπου ο γερο-Πεύκος δεν είναι πια το ίδιο πρόσωπο με τον παππού μου.


Σηκώθηκα τότε και τηλεφώνησα. Στην Έρση, στον Γιώργο, στον Βασίλη, στον Φάνη, στον Μίνω, στην Κική, στον Αντώνη. Κι ύστερα στον Κώστα, στη Φωτεινή, στη Στέλλα, στη Μαρίνα, στην Ελένη. Ελάτε – τους είπα. Πρέπει να κάνουμε αυτήν την παράσταση τώρα, γιατί το όνειρο αποσύρεται σιγά-σιγά, ξεθωριάζει, χάνεται όπως οι νωπογραφίες στα σπλάχνα της Ρώμης. Κι όταν χαθεί τελείως, θα μας έχουν μείνει μόνο τα λόγια. Όμως τα λόγια για να σηκωθούν όρθια, θέλουν αίμα, ιδρώτα, δάκρυα, χορούς, κόπο.


Πάμε πρόβα λοιπόν: Ειρήνη του Αριστοφάνη. Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ιούλιος του 2013... πρώτα ο Θεός!...




ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
«ΕΙΡΗΝΗ» του Αριστοφάνη
Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Σκηνικά - κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Χορογραφία: Κική Μπάκα
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Στίχοι χορικών: Ελένη Φωτάκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μαρίνα Χατζηιωάννου
Βοηθός σκηνογράφος: Στέλλα Ρότσιου
Βοηθός χορογράφου: Μπέτυ Δραμισιώτη
Οργάνωση παραγωγής: Στέλλα Ρότσιου
Ζωγραφική σκηνικού: Πάρις Κούτσικος
Ειδικές κατασκευές: Πένυ Ντάνη

Στο ρόλο του Τρυγαίου ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος.

Στο ρόλο του Ερμή ο Φάνης Μουρατίδης.

Ποιητής της Παράβασης ο Γιώργος Κωνσταντίνου.

Παίζουν οι ηθοποιοί, με σειρά εμφάνισης: Δημήτρης Μορφακίδης (Α΄Δούλος), Νίκος Μαγδαληνός (Β΄Δούλος), Βαγγέλης Χατζηνικολάου (Κόρη Τρυγαίου, Α΄Παιδί), Δημήτρης Διακοσάββας (Κόρη Τρυγαίου, Α΄Παπαδάκι) Στέλιος Τράκας (Κόρη Τρυγαίου, Δρεπανουργός), Βαγγέλης Χαλκιαδάκης (Κόρη Τρυγαίου, Τάραχος, Κανατοπώλης), Γιώργος Κολοβός (Κόρη Τρυγαίου), Χάρης Πεχλιβανίδης (Κόρη Τρυγαίου), Βασίλης Σεϊμένης (Πόλεμος, Κορυφαίος Παράβασης, Ψήστης), Ειρήνη Καζάκου (Εταίρα), Σταυρούλα Αραμπατζόγλου (Εταίρα), Αννέτα Κορτσαρίδου (Καθαρίστρια), Χρήστος Νίνης (Α΄Θεατρίνος, Ιεροκλής, Κορυφαίος Παράβασης), Μιχάλης Γούναρης (Β΄Θεατρίνος, Οπλοπώλης Β΄), Κατερίνα Γιαμαλή (Κορυφαία Παράβασης) Νίκος Καπέλιος (Β’Παπαδάκι), Γιάννης Χαρίσης (Οπλοπώλης Α΄), Μαρίνα Μυρτάλη (Β΄Παιδί).


Χορός αγροτών: Παναγιώτα Αλεξίου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Κατερίνα Γιαμαλή, Μιχάλης Γούναρης, Δημήτρης Διακοσάββας, Μπέττυ Δραμισιώτη, Ειρήνη Καζάκου, Νίκος Καπέλιος, Γιώργος Κολοβός, Αννέτα Κορτσαρίδου, Έφη Λιάλιου, Νίκος Μαγδαληνός, Δημήτρης Μορφακίδης, Μαρίνα Μυρτάλη, Χρήστος Νίνης, Χάρης Πεχλιβανίδης, Βασίλης Σεϊμένης, Μιχάλης Συριόπουλος, Στέλιος Τράκας, Ευάγγελος Χαλκιαδάκης, Γιάννης Χαρίσης, Βαγγέλης Χατζηνικολάου

Χορεύουν οι: Έλσα Σίσκου (Ειρήνη), Μπέτυ Δραμισιώτη (Οπώρα, Εταίρα, Συνοδός Οπλοπώλη, Χορός αγροτών), Παναγιώτα Αλεξίου (Θεωρία, Εταίρα, Συνοδός Οπλοπώλη, Χορός αγροτών)

Η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Αρχαίο θέατρο Φιλίππων (5-6 Ιουλίου), για να ακολουθήσει μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. H “Ειρήνη», συμμετέχοντας στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου στις 26 & 27 Ιουλίου, ενώ τον Σεπτέμβριο θα παρουσιαστεί στην Αθήνα, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 11/09/2013.


ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό: €15
Φοιτητικό, Εκπτωτικό: €12
Ισχύουν εισιτήρια Ο.Γ.Α.

ΘΕΑΤΡΟ "ΑΝΕΤΟΝ" -" Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ, Ο ΑΜΛΕΤ, Η ΟΦΗΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ....." 19 ΕΩΣ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Η κωμωδία-παρωδία

 «Ο Μάγειρας, ο Άμλετ, η Οφηλία και τα φαντάσματα»

 αμέσως συνάντησε τεράστια επιτυχία.
Το βασικό εύρημα του έργου είναι ιδιοφυές. Όλα εξελίσσονται στην κουζίνα του κάστρου της Ελσινόρης, της Δανίας (τότε Δανιμαρκίας), όπου ο μάγειρας και η οικογένειά του έχουν στήσει το δικό τους Βασίλειο των γαστρονομικών απολαύσεων.

Έτσι τα υψηλά «δράματα» της αριστοκρατίας διυλίζονται μέσα από τα μάτια των απλών, καθημερινών ανθρώπων και το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικά κωμικό, γεμάτο φαρσικά στοιχεία και καλόγουστο.

Μετάφραση - Διασκευή : Κατερίνα Τερζοπούλου
Σκηνοθεσία - Μουσική Επένδυση : Αχιλλέας Ψαλτόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια : Εύη Κιλικίδου
Φωτισμοί : Γιάννης Μπενεβάς
Μακιγιάζ : Χριστίνα Καραγρηγορίου
Κινησιολογία : Χρήστος Μυλωνάς
Γραφιστικά : Ελίζα Ζαρίφη
Δημόσιες Σχέσεις : Ρίτα Σίσιου,
Βοηθός Σκηνοθέτης : Πολύνα Κούρτη
Φωτογραφίες : Γιάννης Φραγκούλης
Παραγωγή : Θέατρο Αναζήτηση Θεσσαλονίκης – Θεατρική Έρευνα

Το τραγούδι της Οφηλίας είναι σύνθεση του Βασίλη Σταθόπουλου

Διανομή: Μαρία Ανθίδου, Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος, Σωτηρία Ζάνταλη, Χριστίνα Καραγρηγορίου, Αλεξάνδρα Κασιούμη, Στέργιος Κωνσταντζίκης, Γιάννης Λαζαρίδης, Ευάγγελος Μάγειρος, Στράτος Μούρκος, Χρήστος Μυλωνάς, Βασίλης Σταθόπουλος

Δημοτικό Θέατρο Άνετον, Παρασκευοπούλου 42
Τ: 2310 869869
Από Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου μέχρι και Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου
Ώρα: 21.00

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΟΣΕ "ΧΡΥΣΗ ΠΟΛΗ" 47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ 26-27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

47α «ΔΗΜΗΤΡΙΑ»
ΘΕΑΤΡΟ 

 Πλατφόρμα του Εμπορευματικού Σταθμού του ΟΣΕ

 (οδός Παλαιού Σταθμού, δυτική έξοδος της πόλης)|

26 & 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΩΡΑ 21:00 

- «Η Χρυσή Πόλη» της Δανάης Τανίδου.
Ένα έργο για την ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. 

Στη Θεσσαλονίκη, του 15ου αιώνα, μια νέα γυναίκα, η Ραχήλ, υποχρεώνεται να παντρευτεί τον αδελφό του χαμένου άντρα της, όπως ορίζει ο νόμος. 
Τον 17ο αιώνα, η Μύριαμ συναντάει και ακολουθεί έναν ψευδομεσσία.
 Το 1917, η Σάρα ζει τη μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης. 
Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, η Χάνα, οδηγείται με πολλές άλλες γυναίκες στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. 

Όλες ζουν στη Θεσσαλονίκη και αναζητούν τη Χρυσή Πόλη «που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά»... 

Έχοντας σε πρώτο πλάνο προσωπικές ιστορίες γυναικών, μια ομάδα αφηγητών διατρέχει τους αιώνες και ζωντανεύει, με τα πιο απλά θεατρικά μέσα, στιγμές από τη διαδρομή της ισραηλιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, από την άφιξη με καράβι το 1492 ως τη μοιραία αναχώρηση με τραίνο το 1943. 

Η παράσταση της «Χρυσής Πόλης» είναι αποτέλεσμα ισότιμης συνεργασίας της θεατρικής ομάδας «Παπαλάνγκι» με την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης».

Το έργο γράφτηκε από τη Δανάη Τανίδου και στην τελική διαμόρφωση του κειμένου συνεργάστηκε ο Τάσος Αγγελόπουλος. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στις 15 Μαρτίου 2012, στο θέατρο «Αμαλία» και η παραγωγή της πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση της European Association for Jewish Culture.

Η ομάδα «Παπαλάνγκι» συγκροτήθηκε το 2010 από αποφοίτους του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, με συντονιστή τον Τάσο Αγγελόπουλο. Η πρώτη της εμφάνιση έγινε στο θέατρο «Φούρνος», στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 2011, με το έργο της Μιλένας Μπογκάβατς «Αγαπητέ μπαμπά». 

Σκηνοθεσία: Τάσος Αγγελόπουλος 
Σκηνικά-κοστούμια: Μαργαρίτα Δεληαγγέλου 
Επιμέλεια κίνησης: Κωνσταντίνος Κατσαμάκης 
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Βόμβολος 
Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου 
Φωτισμοί: Μαρία Λαζαρίδου 
Βοηθός σκηνοθέτη: Θέμης Θεοχάρογλου 


Πρωταγωνιστούν 
Γιώργος Γιόκοτος, Άννα Ευθυμίου, Στάθης Μαυρόπουλος, Μαριέττα Σπηλιοπούλου, Έφη Σταμούλη, Λιάνα Ταουσιάνη Ακορντεόν: Γιώργος Λόλας Τεχνική υποστήριξη: Βασίλης Τζαφέρης, Γιώργος Κύδας Φωτογράφος παράστασης: Γιώργος Μάνος 

Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των 47ων «Δημητρίων» και του κύκλου
 «100 χρόνια εβραϊκής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη». 
Πρόκειται για μια συμπαραγωγή της θεατρικής ομάδας «Παπαλάνγκι» και της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης». 

Η είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη.

ΘΕΑΤΡΟ" ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ" - "Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ' 16 ΕΩΣ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

                            "    Ο  ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ"

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΛΕΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

ΧΡΥΣΑ ΠΑΠΑ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΙΔΗΣ

ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ 8 ΚΑΙ 10 ΕΥΡΩ

RegencyCasinoThessaloniki.‘’Ο Αλέκος βγήκε απ΄τον παράδεισο’’ 12Σεπτεμβρίου

RegencyCasinoThessaloniki.

Μετά από μια soldout επιτυχημένη παράσταση ‘’Ο Αλέκος βγήκε απ΄τον παράδεισο’’ του εμπνευσμένου και ικανού σκηνοθέτη Δημήτρη Μαλισσόβα, το έργο επαναλαμβάνεται στις 12 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βεργίνα του Regency Casino

Thessaloniki, για όσους δεν πρόλαβαν να τη δουν.

  Ο δημιουργός της Δημήτρης  Μαλισσόβας μας αναλύει πως γεννήθηκε η παράσταση.

‘’Ο Αλέκος Σακελλάριος ήταν απο τους πιο εμπνευσμένους άνδρες της γενιάς του. Ανήκει κι αυτός, στη χρυσή ομάδα των Ελλήνων που σκιαγράφησαν μια ολόκληρη εποχή και που μας έκαναν υπερήφανους. Σε μια Ελλάδα που γνώριζε μεγαλύτερες πίκρες απο τις τωρινές.

Δυστυχώς δεν είχα τη χαρά να τον γνωρίσω. Τον γνώρισα μέσα απο τα γραπτά του, τα τραγούδια του και τις ταινίες του. Η ιστορία άρχισε στις αρχές του 2011, όταν η τελευταία του σύζυγος η Τίνα Σακελλάριου, είδε την παράστασή μου Piaf. Τότε, μου είπε, πως οπωσδήποτε πρέπει να κάνω κάτι για τον Σακελλάριο. Μου άρεσε η ιδέα και της είπα αβίαστα το ναι. Δεν είχα ιδέα για το πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό το εγχείρημα. Μετά απο μεγάλη έρευνα, εκατοντάδες ταινίες και θεατρικά, πάνω απο χίλια τραγούδια και πολύ διάβασμα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ήρθα αντιμέτωπος με τον ήρωά μου και την λευκή μου κόλλα. Καθόμουν ώρες ατελείωτες, αμίλητος και σκεφτικός πάνω στα χειρόγραφά μου, όπως λέει κι ο Σακελλάριος… και δεν έγραφα τίποτα. Τι να γράψει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο; Λαλίστατος και πολυγραφότατος ο ίδιος, τα είχει πεί όλα απο μόνος του.


Προηγούμενο Επόμενο
‘’Ο Αλέκος βγήκε απ΄τον παράδεισο’’
Δημοσιεύτηκε από: Βασίλης Παπαβασιλείου , 9 Σεπτεμβρίου, 2013
Ο Αλέκος βγήκε από τον παράδεισο



Μια ήσυχη καλοκαιρινή νύχτα όμως, έγινε κάτι μαγικό.  Πάλι αμίλητος και σκεφτικός πάνω στα χειρόγραφά μου. Ούτε το όνομά μου δεν είχα έμπνευση να γράψω. Μέχρι, που μια μικρή μπέζ πεταλούδα της νύχτας, ήρθε και προσγειώθηκε στη λευκή μου Α4. Και τότε άλλαξαν όλα. Θα έγραφα για ένα μικρό παιδί. Ο Σακελλάριος ήταν ένα μικρό παιδί. Γεννήθηκε και πέθανε παιδί. Με το ξημέρωμα, το έργο μου είχε σχεδόν τελειώσει. Και τίτλος του: ‘’Ο Αλέκος βγήκε απ΄τον παράδεισο’’.

Ο Αλέκος είναι ένας νεαρός δημοσιογράφος που προσπαθεί να πιάσει δουλειά στην Καθημερινή. Καλείται να παραδώσει μια σειρά χρονογραφημάτων απο μια φανταστική ζωή. Τη δική του. Μια επιστροφή στο μέλλον. Δίπλα του πάντα μια γυναίκα. Η μάνα του, η ερωμένη του, η μούσα του… Η πεμπτουσία της γυναίκας. Μια ζωή που δεν αποκαλύπτεται μόνο σε εμάς αλλά και στον ίδιο. Λες και ήταν χθές. Λες και ήταν σήμερα. Λες και ήταν αύριο…

Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης ιδανικός Σακελλάριος. Τον ευχαριστώ βαθειά για την υπομονή και την σοβαρότητα που είδε τον ρόλο. Είναι ρόλος της ζωής του.

Η Χριστίνα Αλεξανιάν Η γυναίκα. Μεταμορφώνεται σε Σπεράντζα, Αλίκη, Πιπίτσα, Ελένη Ζάππα μπροστά στα μάτια μας, πριν καλά – καλά το καταλάβουμε. Της οφείλω πολλά!

Έχουν γίνει αρκετές παραστάσεις μέχρι σήμερα. Κι όμως πάντα έχω την ίδια προσμονή. Όχι για την παράσταση. Για την ιστορία. Θέλω να ξαναζήσω απο την αρχή, στιγμή τη στιγμή, το ταξίδι. ‘’Χαρές και λύπες. Γέλια και λυγμοί. Κι ο καιρός να περνάει, να χάνεται. Ο καιρός μας κάνει να γελάμε με ότι μας είχε κάνει να κλάψουμε χθές και να κλαίμε… με ότι μας είχε κάνει να γελάμε’’!’’

ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ "ΤΟ ΓΑΛΑ" 11 ΚΑΙ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

“Το γάλα” του Βασίλη Κατσικονούρη με το θίασο της Άννας Βαγενά, είναι μια από τις σημαντικότερες παραστάσεις και τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων, που παίζεται για έκτη συνεχή χρονιά.

Η παράσταση που την έχουν παρακολουθήσει πάνω από 500.000 θεατές έως τώρα, στην Αθήνα και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, ήταν υποψήφια για πέντε θεατρικά βραβεία κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα», (περίοδος 2007-2008) και απέσπασε βραβείο καλύτερης παράστασης και καλύτερης γυναικείας ερμηνείας.

“Το γάλα” είναι η ιστορία μιας μητέρας μετανάστριας από την πρώην Σοβιετική Ένωση, με δύο γιούς, ο ένας εκ των οποίων πάσχει από σχιζοφρένεια, οι οποίοι προσπαθούν να προσαρμοσθούν και να επιβιώσουν στην Ελλάδα.

Η απόγνωση της μάνας και ο ψυχικός σπαραγμός της για την ασθένεια του μικρού της γιού, παράλληλα με το φόβο, που προέρχεται από τον κοινωνικό ρατσισμό του περιβάλλοντός της, παρουσιάζονται με σπαρακτικό τρόπο.

Η βία διαδέχεται και εναλλάσσεται με την τρυφερότητα, η ένταση με τη γαλήνη, η απελπισία με την ελπίδα, το όνειρο με τον εφιάλτη, η πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση,  και αντιστρόφως.

Μια συγκλονιστική ιστορία – μαρτυρία, με εξαιρετικές συγκρούσεις, μοναδικές κορυφώσεις, ταυτόχρονα γεμάτο ελπίδα, που κάνουν το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη ίσως το σπουδαιότερο νεοελληνικό έργο των τελευταίων χρόνων.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Σκηνοθεσία: Άννα Βαγενά

Σκηνογραφία: Γιάννης Βάμβουρας (πάνω σε μια ιδέα της Άννας Βαγενά)

Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου

Μουσική επιμέλεια : Άννα Βαγενά

ΔΙΑΝΟΜΗ :

Μάνα : Άννα Βαγενά

Λευτέρης : Λευτέρης Δημηρόπουλος

Αντώνης : Βασίλης Παλαιολόγος

Νατάσα : Κατερίνα Θεοχάρη

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11 & ΠΕΜΠΤΗ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΩΡΑ 9:00μ.μ.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ : 17ΕΥΡΩ & ΜΕΙΩΜΕΝΟ 12ΕΥΡΩ (ΜΑΘΗΤΕΣ, ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΑΝΕΡΓΟΙ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΑΝΩ ΤΩΝ 65ΕΤΩΝ, ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ)

ΤΙΜΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: 12ΕΥΡΩ.

ΘΕΑΤΟ "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ"Λογοτεχνική Σκηνή: Το ετήσιο φεστιβάλ λογοτεχνίας του «Παρά θίν” αλός» του Δήμου Καλαμαριάς 13-15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Τριάντα ποιητές και πεζογράφοι, 25 ΄Ελληνες και 5 ξένοι (ο ένας ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη) συμμετέχουν στη φετινή, δεύτερη διοργάνωση της Λογοτεχνικής Σκηνής, που θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο 13-15 Σεπτεμβρίου στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» 
του Δήμου Καλαμαριάς
  ελεύθερη είσοδος για το κοινό (ώρα έναρξης 19.30).
Πρόκειται για καταξιωμένους ποιητές (όπως ο Τίτος Πατρίκιος, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος και η Τζένη Μαστοράκη) ή πεζογράφους (όπως ―στη σκιά της δημιουργικής του πορείας ως μουσικού― ο Σάκης Παπαδημητρίου και ο Διαμαντής Αξιώτης), αλλά και για νεότερους συγγραφείς από τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια, τη Δράμα, την Καβάλα, την Κοζάνη και την Ξάνθη). Μεταξύ των νεότερων είναι και συγγραφείς που έχουν εκδώσει μόλις ένα βιβλίο ή δεν έχουν εκδώσει ακόμη κείμενά τους· συμμετέχουν όμως στο φεστιβάλ επειδή υποχρέωση ενός λογοτεχνικού φεστιβάλ είναι, μεταξύ άλλων, να δίνει βήμα από το οποίο να παρουσιάζονται και νέοι δημιουργοί, αυτοί που θα αποτελέσουν το μέλλον της λογοτεχνίας.
Μια καινοτομία της φετινής διοργάνωσης είναι η πρόσκληση συγγραφέων και από το εξωτερικό. Έτσι, θα παρουσιαστούν και θα διαβάσουν κείμενά τους  (και σε ελληνική μετάφραση) η Νάντια Ραντούλοβα και ο Τόντορ Τόντοροβ από τη Βουλγαρία, ο Γιαν Χένρικ Σβαν από τη Σουηδία, ο Μεχμέτ Αλί Οζτσομπανλάρ από την Τουρκία) και ο Αλβανός Μπεντρή Χότζα, που όμως εδώ και χρόνια ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη και γράφει στα ελληνικά.
Η διάρκεια της κάθε βραδιάς αναμένεται να ξεπεράσει τις τρεις ώρες.

Αναλυτικά, στη φετινή Λογοτεχνική Σκηνή παίρνουν μέρος και διαβάζουν ποιήματα και μικρά πεζά τους οι (όπου δεν αναφέρεται τόπος διαμονής εννοείται η Θεσσαλονίκη): Λένα Αθανασοπούλου, Διαμαντής Αξιώτης (Καβάλα), Πέτρος Γκολίτσης, Δημήτρης Δασκαλόπουλος (Αθήνα), Αρχοντούλα Διαβάτη, Μαίρη Καιρίδη (Παρίσι), Χαρίτων Καλογιάννης, Βασίλης Καραγιάννης (Κοζάνη), Μάκης Καραγιάννης, Ιωάννα Λιούτσια, Θανάσης Μαρκόπουλος (Βέροια), Τζένη Μαστοράκη (Αθήνα), Γλυκερία Μπασδέκη (Ξάνθη), Ζαφείρης Νικήτας, Μεχμέτ Αλί Οτσομπανλάρ (Τουρκία), Άλκηστις Πανάγου, Σάκης Παπαδημητρίου, Ηλίας Παπαμόσχος (Καστοριά), Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος (Λονδίνο), Τίτος Πατρίκιος (Αθήνα), Κωνσταντίνος Ποζουκίδης, Nάντια Ραντούλοβα (Βουλγαρία), Γιαν Χένρικ Σβαν (Σουηδία), Γιάννης Σκαραγκάς, Μαρία Στασινοπούλου, Κυριάκος Συφιλτζόγλου (Δράμα), Τόντορ Τόντοροβ (Βουλγαρία), Γεωργία Τριανταφυλλίδου (Καβάλα), Γεωργία Τρούλη, Μπεντρή Χότζα (Αλβανία – Θεσσαλονίκη).Τις αναγνώσεις αδημοσίευτων κυρίως λογοτεχνικών κειμένων συμπληρώνει το τρίπτυχο αφιέρωμα στον Καβάφη, με δύο χορευτικές περφόρμανς (από το Σχήμα Εκτός Άξονα και τον Δημήτρη Κυανίδη), και αναλόγιο (από την ομάδα Η Ποίηση Γυμνή, σε συνεργασία με τον Γιάννη Σκαραγκά).

Στα μουσικά μέρη εμφανίζονται τα συγκροτήματα SοuNDAYS Band, Τhe Presidents και White Room).
Η Λογοτεχνική Σκηνή είναι ένας νέος, φιλόδοξος θεσμός που δημιουργήθηκε πέρυσι στο πλαίσιο του «Παρά θίν’ αλός», του ανήσυχου φεστιβάλ του Δήμου Καλαμαριάς, και προστέθηκε στους ήδη υπάρχοντες άξονες για τη μουσική και τα εικαστικά.Η περσινή, πρώτη διοργάνωση αυτού του λογοτεχνικού φεστιβάλ, του μόνου που γίνεται στην Ελλάδα από δημόσιο φορέα, ήταν αφιερωμένη στα εκατό χρόνια νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής στη Θεσσαλονίκη (από το 1912 μέχρι το 2012). Αντί να οργανωθεί ακόμη ένα “κλειστό”, μόνο για ειδικούς και άλλους “μυημένους”, συνέδριο ή συμπόσιο, υιοθετήθηκε το σχήμα ενός λογοτεχνικού φεστιβάλ που θα έχει συνέχεια στον χρόνο και ταυτόχρονα θα είναι ανοιχτό στο ευρύτερο κοινό που αγαπάει τη λογοτεχνία και τη δημόσια ανάγνωσή της, όπως αγαπά να γνωρίζει από κοντά και να γνωρίζει τους δημιουργούς της. Η συνύπαρξη στο πρόγραμμα κάθε βραδιάς σύντομων εισηγήσεων από έγκυρους μελετητές της λογοτεχνίας, προβολών αρχειακού υλικού και άλλου που δημιουργήθηκε ειδικά για την περίστατη και αναγνώσεων από ποιητές και πεζογράφους που συγκροτούν το σημερινό λογοτεχνικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης σημείωσε εντυπωσιακή  ―και για τους ίδιους τους διοργανωτές― επιτυχία και βρήκε μεγάλη ανταπόκριση τόσο από τη λογοτεχνική κοινότητα όσο και από φιλαναγνωστικό κοινό, μολονότι η χρονική διάρκεια κάθε βραδιάς υπερέβαινε τις τρεις ώρες.
Την άνοιξη που μας πέρασε, Λογοτεχνική Σκηνή, προκειμένου να γίνει αισθητότερη αλλά και διαρκής η παρουσία της στην πολιτιστική ζωή του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε τρεις “προφεστιβαλικές“ όπως τις ονόμασε, εκδηλώσεις: οι δύο ήταν τιμητικές βραδικές για και με τον Πρόδρομο Χ. Μάρκογλου και τη Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου· η τρίτη ήταν ο (νεανικός) ποιητικός διαγωνισμός «Τhess Poetry Slam? 2013».

Τη Λογοτεχνική Σκηνή διευθύνει ο Γιώργος Κορδομενίδης.